اثر ضد قارچی عصاره چند گیاه بومی روی Magnaporthe grisea،عامل بلاست برنج در آزمایشگاه

در این بررسی اثرات‌ ضد قارچی‌ عصاره شش‌ گیاه‌ بومی‌ و خودرو شامل آقطی‌، زیتون‌ تلخ‌، سرخس‌، گندواش‌، هفت بند و مرزه‌ روی‌ Magnaporthe grisea، عامل‌ بیماری‌ بلاست‌ برنج‌ در شرایط‌ آزمایشگاهی‌ انجام شد. تأثیر عصاره‌های‌ الکلی‌ (اتانلی‌ و متانولی‌) برگ‌های‌ تازه‌ جمع‌آوری‌ شده‌ در جلوگیری‌ از رشد شعاعی ‌میسلیوم‌ قارچ‌ در محیط‌ غذایی‌ PDA در داخل تشتک پتری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که عصاره‌های بکار رفته می‌تواند اثر بازدارندگی روی رشد قارچ داشته باشند به طوری که در بین عصاره‌های اتانولی آزمایش‌شده گندواش کمترین ED50 (Effective dose) را داشت و موثرترین عصاره بود. عصاره‌های اتانولی از موثرترین تا کم‌اثرترین آنها بر اساس میزان ED50 به ترتیب گندواش، آقطی، سرخس، هفت‌بند، زیتون تلخ و مرزه اندازه‌گیری شد. همچنین مشاهده شد که در بین عصاره‌های متانولی آزمایش شده آقطی و گندواش کمترین ED50 را داشته و بیشترین تاثیر را روی قارچ نشان دادند. ED50 عصاره‌های متانولی سرخس، هفت‌بند، مرزه و زیتون تلخ با ED50 آقطی اختلاف معنی‌داری داشتند. عصاره‌های متانولی از موثرترین تا کم‌اثرترین آنها به ترتیب گندواش، آقطی، هفت‌بند، مرزه، زیتون تلخ و سرخس اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد، که ED50 عصاره‌های متانولی و اتانولی اختلاف معنی‌داری در سطح 5% نداشتند. فقط در مورد سرخس، تاثیر بازدارندگی عصاره اتانولی بیشتر از عصاره متانولی آن بود، به طوری که ED50 عصاره متانولی 65/2 برابر ED50 عصاره اتانولی آن می‌باشد.